برای پاسخ سوالی …
برای حل معمایی ……
برای روشن کردن شمعی در میان تاریکی……..
ثواب هایمان را در کیسه ی سوراخ نریزیم .
قبل از اینکه حافظ قران بشیم، اخلاق قرآنی مهمه
قبل ازاینکه ورزشکار حرفه ای بشیم ، اخلاق
ورزشی مهمه
قبل از اینک نیکوکار بشیم توفیق بعدی رو از خود سلب نکنیم
گاهی در میان انبوهی آدرس ،آدرست انتخاب میشود . برای پاسخ سوالی … برای روشن کردن شمعی در میان تاریکی….
یا شاید امتحانی باشد از جانب پروردگار
شاید هم توفیقی برای کسب امتیاز مرحله ی بعدی .

پس اشکی ذوقی ک برای روشنایی شمع هدیه دادیم با اشک ندامت باز پس نگیریم
دعای خیری که باعث حس خوب شد با نفرین هزاران ساله در زندگی باز پس نگیریم
قبل از اینک دانشمند بشیم ، اخلاق علمی مهمه
قبل از اینک و قبل از اینکه
قبل اینک بگم دانشمند و دکتر
در مقام یک انسان که اخلاق انسانی داشته باشه
همونطور ک ریاضیات زندگی را در صفر و یک تعریف میکند
یک اخلاق و صفر را بگذار
دانشمند بودن ..
دکتر بودن …
اما ارزش صفر وقتی هست ک یک باشه ‌
عدد یک را برداریم و تک تک صفر های زندگی را بشماریم
ارزشی خواهد داشت ؟!!!

تا یاد نگرفته ایم ثواب هایمان را در کیسه ی سوراخ نریزیم
ثواب جمع کردن ، عمر را هدر میدهد
و چه خوب میشد
ک اشک از سر ذوق تبدیل نکنیم ب اشک غم
بهشت را به دریای اتش تبدیل نکنیم
دعا ک جای خود دارد …
“به هر کجا ک میروی یکی عین خودتت سر راهت باشه ”
حالا خود بنگر ک دعا بود یا نفرین ؟!
زندگی دست بالای دست … از هر دستی بدیم از همون دست باز پس میگیریم
اما ی استثناهایی هم داره ..
عقربی ک در اب غرق میشد ، انسانی خواست نجاتش دهد اما عقرب ب طبیعت ذات خود نیش میزد ولی انسان هم ب طبیعت ذات خود کمکش میکرد
هیچ وقت فراموش نمیشود انسان ها برایت چیکار کردند این را انسان خودش میداند
اما انچه ک ب خدا یادآوری میکنند
این است ک انسان ها با تو چه کار کردند .

پس به خود قول بدهیم که
یا شمعی روشن نکنیم بگذاریم طرف در تاریکی باقی بماند یا اگر روشن کردیم
اشک ذوق را با اشک حسرت و اندوه باز پس نگیریم .