به گزارش صفای خبر؛ ایران جزو ۱۰ کشور اول جهان از نظر جاذبه های گردشگری و پنج کشور اول جهان از نظر جاذبه‌های طبیعی است و با معیار قرار دادن این اعداد و ارقام می شود گفت که تبریز هم رتبه خوبی در کشور از این لحاظ برخوردار است اما با وجود تبلیغات گسترده و وعده‌های مسئولان در مورد توسعه گردشگری در تبریز، این شهر تاریخی و فرهنگی همچنان با چالش‌های جدی در جذب و نگهداشت گردشگران مواجه است. اگرچه آمارهای رسمی از رشد نسبی تعداد بازدیدکنندگان در سال ۱۴۰۳ حکایت دارند، اما نگاهی عمیق‌تر به زیرساخت‌ها و کیفیت خدمات گردشگری در تبریز نشان می‌دهد که این شهر هنوز نتوانسته است به جایگاه واقعی خود علی رغم چهارفصل بودن، همسایگی با مناطق مهم گردشگری جهان و نزدیکی به اروپا ، هم مرز بودن با چند کشور خارجی و شاهراه اصلی جاده ابریشم بودن، در صنعت گردشگری ایران و منطقه دست یابد و با رونق کسب و کار این حوزه باری از ازدوش دولت در حوزه های معیشیتی بردارد.

اصولا بیان نقدها و نقاط ضعف،  و مدیریت صحیح از اصلی ترین گام ها برای پیشرفت و توسعه است و بنابراین آنچه از چالش‌های اصلی گردشگری تبریز به ذهنم می آید و گویا است می توانم  اول به ضعف زیرساخت‌های حمل و نقل اشاره کنم.

با وجود اهمیت تبریز به عنوان یکی از کلیدی‌ترین شهرهای گردشگری ایران، سیستم حمل و نقل عمومی این شهر هنوز پاسخگوی نیاز گردشگران نیست. ناوگان فرسوده اتوبوس‌ها، کمبود تاکسی‌های مناسب و عدم توسعه کافی و به موقع خطوط مترو و نبود حتی تراموا، دسترسی به جاذبه‌های گردشگری را برای بازدیدکنندگان دشوار کرده است.

مشکلات اقامتی دومین مورد از چالش های اساسی این صنعت است.

اگرچه در سال‌های اخیر چند هتل جدید در تبریز افتتاح شده است، اما تعداد مراکز اقامتی استاندارد و باکیفیت همچنان کم است. بسیاری از گردشگران از قیمت‌های بالا و خدمات نامناسب هتل‌ها شکایت دارند. همچنین، مراکز اقامتی سنتی و خانه‌های تاریخی که می‌توانند جاذبه‌ای منحصر به فرد برای گردشگران باشند به اندازه کافی توسعه نیافته‌اند.

بی توجهی به حفظ میراث فرهنگی سومین چالشی است که است آذربایجان شرقی و تبریز  با آن در این حوزه دست به گریبان است.

تبریز به عنوان شهری با پیشینه تاریخی غنی، دارای جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی بی‌شماری است اما متأسفانه، بسیاری از این جاذبه‌ها به دلیل کمبود بودجه و مدیریت نادرست در حال فرسودگی و حتی تخریب دائم هستند. برای مثال، برخی از بخش‌های بازار تاریخی تبریز نیازمند مرمت فوری هست اما اقدامات لازم در این زمینه به کندی پیش می‌رود و یا حتی نبود نظارت کافی بر توسعه فرهنگ گردشگری نیز عاملی است که باعث تخریب آثار تاریخی با نوشتن یادگاری و سوار شدن و ایستادن بر روی آن شده و خطر حذف آن آثار از فهرست جهانی جدی می شود که به تبع آن باعث کمبود گردشگر می شود.

فقدان برنامه‌ریزی بلندمدت هم مورد دیگری است که هر مسئولی که آمده به آن کمتر توجه کرده و شاید شاه کلید اساسی این مشکل باشد.

به نظر می‌رسد برنامه‌های توسعه گردشگری در تبریز بیشتر مقطعی و فصلی هستند و نبود یک استراتژی بلندمدت و جامع باعث شده است که بسیاری از پروژه‌های گردشگری نیمه‌کاره رها شوند یا به کندی اجرا شوند. این موضوع اعتماد سرمایه‌گذاران و گردشگران را تحت تأثیر قرار داده است و در کنار این موضوع کاغذبازی و بروکراسی های بی مفهوم و طولانی اداری  به نوعی آن ها را فراری داده است.

تبلیغات بین‌المللی و حتی ملی نیز مورد جدی و قابل بیانی است که سال های طولانی ما از اجرای آن عاجز بوده ایم و یا نصفه آن را در این میدان بی در و پیکر تبلیغات جهانی و فضای مجازی به اجرا در آورده ایم که اثر مثبت نه چندان خوبی گذاشته است. با وجود پتانسیل بالای تبریز برای جذب گردشگران خارجی، تبلیغات بین‌المللی این شهر بسیار ضعیف است. بسیاری از گردشگران خارجی و ملی حتی از وجود جاذبه‌هایی مانند بازار تبریز، مقبره‌الشعرا و موزه  ها بی آگاه هستند و این خود عاملی بر عدم گسترش، اشتغالزایی و چشمک زدن پرنور این صنعت در آسمان بزرگ و پرپتانسیل آذربایجان شرقی است.

مدیریت به موقع و اصولی و پیدا شدن متولی اصولی و اصلی این امر از نکات قابل توجه دیگری است که به جد باید به آن پرداخت شود و کارهای اساسی در کنار جذب سرمایه گذار در این راستا انجام شود.

اما از یاد نرود که فراموشی و ناقص اجرا کردن پروژه های گردشگری سلامت، گرانفروشی خدمات گردشگری، کمبود خطوط هوایی، ریلی و جاده ای و همچنین نادیده گرفتن مراکز گردشگری تاریخی در کنار تورهای نمادین و به اصطلاح پفکی از دیدگاه من، از جمله  لاله پارک گردی و امثال آن  که فقط در پی پر کردن جیب افراد خاصی هست را می توان از آفت های دیگری بر این صنعت  در تبریز دانست.

در آخر می توان گفت که تبریز  به موازات و پارالل، هم جاذبه و سرمایه برای توسعه گردشگر  و صنعتش دارد و هم در حال حاضر ندارد و از امتیازات آن بی بهره شده  و اولینی دیگر در این شهر با وجود پتانسیل بالای آن بدون ثبت برایش باقی مانده است.