به گزارش صفای خبر؛ پيامبر اكرم (ص) شخصيتي اسطوره اي و فرا مذهبي در دين مبين اسلام به شمار مي رود و همه ي ملت هاي مسلمان، صرف نظر از هر مذهب و زباني، آن حضرت را خاتم پيامبران دانسته اند؛ پيامبري كه در ادبيات اين اقوام و مذاهب نيز راه يافته است. محمد بوصيري شاعر و دانشمند برجسته ي مصري، به عنوان نماينده ي شاعران عرب و شافعي مذهب، با اثر بي بديل و ماندگار خود با نام «برده»، نقش خود را در حوزه ي مدح پيامبر(ص) به خوبي ايفا كرده است. همچنين در حوزه ي ادبيات ديگر اقوام و مذاهب، حكيم فضولي بغدادي را به عنوان نماينده ي شاعران ترك زبان و شيعي مذهب، مي توان برشمرد كه با مدايح نبوي خود به ويژه، قصيده ي ماندگار «آب» در وصف پيامبر(ص) شاهكاري يكتا خلق نمود؛ در ادب پارسي نيز از خيل شاعران اين حوزه، قاآني شيرازي را مي توان برشمرد كه به عنوان يك شاعر شيعي، ياد و نام پيامبر(ص) را هرچه بيشتر جاودانه كرده است. پژوهش حاضر در صدد است با تكيه بر روش تحليل، توصيف و تطبيق، به بازتاب سيماي پيامبر(ص) در قصايد شاعران نام برده به عنوان نماينده شاعران اين سه زبان و دو مذهب متفاوت بپردازد. نتايج كلي پژوهش مبين آن است كه با توجه به چهره ي جهاني پيامبر اكرم(ص)، سيماي ايشان در اكثر اين فرهنگ ها و مذاهب بازتاب مشتركي داشته و مباحثي چون مسئله ي بعثت، معراج و معجزات ايشان از جمله، كتاب روشني بخش آن حضرت يعني قرآن كريم همواره مضامين مشترك اين اشعار بوده است.

مولانا ملا محمد فضولی در سال ۹۰۰ه ق در عراق به دنیا آمد. او به سه زبان ترکی، عربی و فارسی مسلط بوده و در هر سه زبان شعر سروده است. فضولی همه اشعار عربی خود را وقف مدح پیامبر اعظم (ص) و ائمه اطهار (ع) کرده است .همچنین، برخی از اشعار فارسی او به مدح پیامبر اسلام (ص) اختصاص یافته‌اند. او از فضایل ومناقب رسول مکرّم اسلام سخن گفته و ایشان را به تمامی انبیای الهی برتری داده است. اشعار فضولی آکنده از تجلی عشق و شیفتگی او به حضرت محمد (ص) است. این شاعر صوفی مسلک، ویژگیها و خصایص روحی و جسمی حضرت پیامبر (ص) را به رشته نظم درآورده و برای غنای سخن خود از آیات، روایات و احادیث مربوط به حضرت محمد (ص) سود می‌برد. از آنجایی که فضولی، پیرو مذهب تشیع بوده و در اشعار خود به مدح حضرت علی(ع) پرداخته است و او را ،جانشین بر حق پیامبر اکرم(ص) معرفی می‌کند. به عدالت و کرامت امام علی(ع) اشاره کرده و ملاک قبولی اعمال را عشق و محبت به او می‌داند.

یکی از موضوعات مهم در اشعار خاقانی ستایش و مدح حضرت رسول (ص) است .

مدح به معنای ستایش کردن کسی به خاطر کمال و بزرگی که دارد . قسمت عمده قصیده را مدح تکشیل می دهد . خاقانی در این قصیده ابتدا به پند و موعظه، توحید و در نهایت مدح پیامبر ( ص ) پرداخته است .
در اولین قصیده از دیوان خاقانی در باب توحید و مدح پیامبر این گونه سخن آغاز می کند و به موعظه می پردازد :

جوشن صورت برون کن در صف مردان درآ دل طلب ، کز دار ملک دل توان شد پادشا

یکی از شاهکارهای نظامی گنجوی، اشعار زیبا، دلنشین و هنرمندانه ای است که در ستایش رحمة للعالمین، خاتم النبیین، پیامبر اکرم، صلّی اللّه علیه و آله و سلّم، و معجزۀ شگفت انگیزش، معراج، سروده شده است.

شهریار از جمله شاعرانی است که دیوانش را با مدح پیامبر زینت داده اشعاری در منقبت او سروده است. در شعر “قیام محمّد” وینشان دهنده ی ارادت و دوستی او با پیامبر و خاندان اوست با جستجویی در دیوان او به ابیات زیادی بر می خوریم که به نحوی به ستایش اسلام و پیامبر اعظم پرداخته است. در مورد معراج پیامبر اشعار مفصلی سروده است هم چنین در مورد مدینه شهر پیامبر، اصحاب و یاران پیامبر و امامان معصوم در ابیاتی سخن گفته است. او نیز مانند بسیاری از شاعراندیگر سعادت انسان و بشریّت را در پناه محمّد وآل محمّد می داند.

استاد شهریار لزوم روشن گری پیامبر و معصومین را در شعر “اتصال به معبود” به روشنی توضیح می دهد که پیامبران و امامان جهت هدایت و روشنگری انسان آمده اند و در این میان حضرت محمّد را تاج پیامبران می داندکه با کامل ترین دین مایه ی هدایت انسان است.